İnsan, yaşamının her anında ilgiye ve sevgiye ihtiyaç duyar. Sevgi mutlu olabilmemizin en büyük öğelerinden biridir. Sevgi; dokunduğu yeri canlandıran, güzelleştiren ve hayat veren bir iksirdir.
Her çağda, yaşta ve ortamda; her çeşidiyle, önemi asla tartışılmayacak, bir duygu yoğunluğudur. Işığı, gülümsemesi, olumlu yansımalarıyla yayılan ve paylaşılabilen bir ruh halidir.
Sevgi beş duyuya yayılabilir. Tat alabilir, dokunabilir, duyar, koklar ve görür. Peki, sevgi bu kadar şeyi sağlıyorsa neden toplumda hala sevgiden yoksun insanlar var? Sevgi neden bu kadar zorlaştırılıyor? Sevgi ile yaşayabilecekken neden sevgisizlikle yaşamayı tercih ediyoruz?
Dünyaya gediğimiz anda ilk tattığımız şey sevgidir. Ve bu yüzden sevgi ölünceye kadar da bizimle beraberdir. Peki, “Seni Seviyorum” cümlesini ne kadar sık kullanıyoruz? Ya da bu cümleyi söylemek bize zor mu geliyor? Tüm soruların cevaplarını ve daha fazlasını öğrenmek istiyorsanız doğru yerdesiniz.
